بعضي وقتا نمي فهمم.اينكه چرا خوب حرف زدن،بد حرف زدن تعبير ميشه.
فقط اينو ميفهمم كه نبايد هميشه فقط به خودمون فكر كنيم.گاهي يه نفر حرفي ميزنه كه ما بد برداشت ميكنيم و سريع حالت تدافعي ميگيريم،درحالي كه شايد طرف اصلا ً منظوري نداشته.وقتي هم عصباني ميشيم ،فقط به اين فكرميكنيم كه اون،منو ناراحت كرده و بايد سريع جواب بدم.اگه خيلي لطف كنيم به طرف ميگيم، نمي خوام در موردش حرف بزنم و با خودمون فكر ميكنيم "حق كاملا ً با ماست."
بگذريم.ميترسم چون الآن عصباني ام،چيزي بگم كه بعدا ً از گفتنش پشيمون بشم.
شب بخير...
0 دیدگاه